- tapınmaq
- f.1. Səcdə etmək, sitayiş etmək, ibadət etmək, pərəstiş etmək. <Xəyyam:> Bir tanrıya lazımsa tapınmaq; Zövq əhli tapınsın sana birdən. H. C.. <Elxan:> . . Bütün varlıq mənim qılıncıma deyil, azad diləklərə, azad vicdanlara tapınmalıdır. C. C..2. məc. Pərəstiş dərəcəsində sevmək, məftun olmaq. Gözəlliyə tapındığı o gündən bəri; Bir başqalıq duyulmaqda onun səsində. Ə. C.. Mən qapandığım, tapındığım hissiz, sükut aləmindən qayıdıram. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.